"ระหว่างทาง..." โดย ย. ภราดา

เรื่องของการ "ตัดสิน" 

ผมเคยเป็น "กรรมการ" ให้คะแนนใน "การแข่งขันเทควันโด" 

แล้วผมก็เคยเป็นผู้ที่อยู่ในฐานะ "ผู้เข้าแข่งขัน" กับ "ผู้ชมข้างสนาม" 

ผมพบว่าเมื่อผมอยู่ในฐานะ "กรรมการ" 

การที่จะทำการ "ตัดสิน" ให้คะแนนลงไปในแต่ละคะแนนนั้น 

มันช่าง (ตัดสินใจ) "ยากเย็นแสนเข็ญ" เหลือเกิน 

ผิดกันกับตอนที่เป็น "ผู้ชมข้างสนาม" 

การ "ตัดสิน" ลงไปว่าใครจะได้คะแนนหรือไม่นั้น 

มันช่าง "ทำได้ง่ายดายนัก" 

ใช่ครับ! ความแตกต่างอยู่ที่... 

"ความรับผิดชอบ" 

เมื่อต้อง "รับผิดชอบ" กับการตัดสินนั้นๆ 

เราจะ "ระมัดระวังรอบคอบ" กับทุกสิ่งทุกอย่าง 

แต่ถ้าการ "ตัดสิน" นั้นๆ 

เรา "ไม่ต้องมีความรับผิดชอบใดๆ" (ลอยตัว) 

เราจะ "ตัดสินลงไปได้โดยง่าย" 

เพราะถ้าตัดสินผิดพลาดมันก็ "ไม่มีผลใดๆ กับชีวิต" 

(ทั้งตัวเองและผู้อื่น) 

แต่ใน "ชีวิตจริง" มันไม่ใช่อย่างนั้น 

เพราะ "ทุกการตัดสินของเรา" 

(ไม่ว่าจะแลดูต้องมีความรับผิดชอบหรือไม่ก็ตาม) 

มัน "มีผลต่อตัวเราและผู้อื่นเสมอ" 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

"อย่าตัดสินเขา และท่านจะไม่ถูกพระเจ้าตัดสิน 

ท่านตัดสินเขาอย่างไร พระเจ้าจะทรงตัดสินท่านอย่างนั้น 

ท่านใช้ทะนานใดตวงให้เขา พระเจ้าจะทรงใช้ทะนานนั้นตวงให้ท่าน" 

(มัทธิว 7:1-2)